Yaşam güzel mi arkadaşım, yaşamını nasıl tarif edersin? İnan ki bu, yaşama hangi pencereden baktığınla alakalı. İşte bu yaşam koçluğu yazımızda; biz yaşama hangi pencereden bakıyoruz, bunun üzerine bir sohbet gerçekleştirmek istiyorum.
Pencereler iki türlü bence, güzellikler penceresi ve çirkinlikler penceresi. Bu bir tercih
meselesi. İşte yaşamda böyle, biz çirkinlikler penceresinden bakarsak, yaşamın bütün çirkin
yönlerini, olumsuzluklarını, grilerini, hatalarını, üstümüze gelen yönlerini göreceğiz bu net.
Ama güzellikler penceresinden bakarsak ki, bu daha sağlıklı ve doğru olan bir tercih olacak,
bütün o aynı manzaraya karşı bakış açımızın farklılığından kaynaklanan doğruyu, güzeli,
doğal güzellikleri, mavinin, yeşilin her tonunu fark ederek odaklanmış olacağız.
Şimdi bir pencere hayal edelim: Bir sokağa bakıyoruz; insanlar, araçlar, ağaçlar her şey
aynı yani manzaramız aynı. Hava yağmurlu, aylardan ekim, soğuk, puslu, gökyüzü gri,
insanlar mutsuz gözüküyor gözüme, çamurlu yerler takılıyor. Ayrıca bu yağmurlu havaları
hiç sevmem çünkü küçüklüğümden beri bacağımda sızlamaya neden olur. Bana yağmur
bunu ifade ediyor, kasveti. Şöyle içim daraldı başımı kaldıramıyorum, sürekli uyuma
ihtiyacım var acaba depresyonda mıyım ki diye böyle teşhis de koyarız. Ben bu havaları hiç
sevmiyorum, sokak gözüme çok çirkin gözüktü.
Şimdi diğer pencereye geçiyoruz: İnsanlar, araçlar, ağaçlar her şey aynı yani manzaramız aynı. Hava yağmurlu aylardan ekim, şu yağmurun sesi var ya pencereme her çarptığında bir müzik tınısı gibi ruhumu dinlendiriyor. Hele o yağmurun penceremde oluşturduğu resimler var ya ben onları çok güzel hayal ediyorum ve bu bana mutluluk veriyor. İnsanlara bak yağmurdan ıslanmaktan hoşlanıyorlar sanki, mis gibi toprak kokusu, aşağı inesim var, şu güzelim sokağın tadını doya doya çıkarasım, mesela çamurun biriktirdiği su birikintilerinde zıplayıp üstüm başım kirlensin istiyorum, sonra da mis kokulu toprağa uzanıp, bütün negatif enerjimi alsın. Küçüklüğümden beri severim yağmurlu havaları, bana arınmayı, temizliği çağrıştırır.
Ne yaptık arkadaşlar?
Biz aynı sokağa baktık iki farklı bakış açısıyla, çirkinlikler penceresinden
o sokağın bütün çirkinliklerini gördük, olumsuz yönlerini, yanlışlarını,
bizi etkileyen bütün negatifliklerini çağırdık ve yaşadık, hissettik, aktardık.
Öbür pencereden de aynı sokağa farklı bir gözle baktık.
İşte o sokaklar birer yaşamı temsil ediyor değil mi hayatımızda.
Biz yaşama hangi pencereden bakıyoruz, bu bir tercih meselesi.
Ben istiyorum ki, yaşam yolculuğumuzda bu yolculuk süresince hep güzellikler
penceresinden bakalım. Çünkü dışımızdaki hiçbir şeyi değiştiremeyeceğiz, manzara aynı
manzara, hava aynı hava olacak. Evet olaylar değişecek, kişiler değişecek, o sokağın
hareketliliği tıpkı yaşamın trafiği gibi farklı farklı akacak ama bizim tercih ettiğimiz
pencere hangisi olacak?
Biz güzellikler penceresini tercih edelim ki, yaşamı olumlu olarak değerlendirelim, bize güç veren olarak değerlendirelim, yolumuzda bir engel olmasın bizim bakış açımız hayata. Diyorum ya bu bir tercih meselesi ve istiyorum ki bu yazımızda şunun farkındalığını yaşayalım:
Yaşam sürekli değişken ölçülere sahip ama bizim ona bakış açımız o değişkenliği nasıl değerlendirdiğiniz ile ilgili. Lütfen olumlu bak, bakış açını değiştir ve bunu ancak pencereni değiştirerek yapabilirsin. Çirkinlikler penceresi ya da güzellikler penceresi tercihi tamamen sana ait. Biri seni engelleyen bir tutum olurken diğeri sana güç veren, gününü, haftalarını, aylarını, yıllarını, dolayısıyla ömrünü daha mutlu, huzurlu geçireceğin bir süreç olacak buna inan.
O zaman; yaşasın güzellikler penceresi diyoruz, hayata olumlu bakmak diyoruz bundan sonra bunun farkındalığı ile yaşamın hep güzellikler penceresine açılsın diyorum. Umarım bundan sonra yaşam penceren hep olumlu şeylere açılır ve hayata olumlu bakış açısı ile bakarsın olur mu?
Randevu İçin
